Ο Βαγγέλης Ρεπούσης, με τη μουσική του μαεστρία, μας προσκαλεί σε ένα νέο ταξίδι ψυχής μέσα από το τραγούδι «Στ’ Ουρανού Το Βλέμμα». Ένα ζεμπέκικο που δεν είναι απλώς μια μουσική σύνθεση, αλλά μια βαθιά εξομολόγηση που φέρνει στο φως τα πιο σκοτεινά και ευαίσθητα μονοπάτια της ανθρώπινης καρδιάς.
Σε στίχους της Αρετής-Ζωής Θώμου, η οποία για ακόμη μία φορά επιβεβαιώνει το στιχουργικό της μεγαλείο, το τραγούδι γίνεται ένας καθρέφτης συναισθημάτων και μνήμης.
Η μουσική του Ρεπούση ξετυλίγεται σαν ένας χορός ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι. Κάθε νότα μοιάζει να κουβαλά την αλήθεια μιας στιγμής, ενώ οι στίχοι της Θώμου υφαίνουν έναν κόσμο γεμάτο αντιφάσεις και ερωτήματα.
Στου μυαλού τις υπόγειες στοές, ο ακροατής ψάχνει το φεγγάρι που κάποτε του χαρίστηκε, ενώ η σκόνη του χρόνου έχει σκεπάσει τις πληγές. Οι εικόνες αυτές δεν είναι απλώς λέξεις είναι στιγμές που ζωντανεύουν μέσα από τη μελωδία.
Το «Στ’ Ουρανού Το Βλέμμα» μιλά για την πάλη με την απουσία, για τα σπασμένα φτερά και τον πνιγηρό αέρα της μοναξιάς. Είναι ένα τραγούδι που μας καλεί να αναμετρηθούμε με τις σκιές μας, να φλερτάρουμε με το σκοτάδι του ουρανού, αλλά και να βρούμε τη δύναμη να συνεχίσουμε.
Η ζωή θυμώνει όταν την ξεχνάμε, κι όμως μας προσπερνά σκεφτική, αφήνοντας πίσω καλημέρες στις σιωπές και καληνύχτες στις σκιές.
Σε αυτή τη μουσική σύμπραξη, η τέχνη γίνεται η γέφυρα που ενώνει τον ακροατή με τον εσωτερικό του κόσμο. Το τραγούδι δεν είναι απλώς ένα ζεμπέκικο, είναι ένας διάλογος με την ψυχή, μια πρόσκληση να δούμε τον εαυτό μας μέσα από το βλέμμα του ουρανού.
Ο Βαγγέλης Ρεπούσης και η Αρετή-Ζωή Θώμου δημιουργούν έναν κόσμο όπου οι λέξεις και οι νότες γίνονται εργαλεία αυτογνωσίας και συναισθηματικής έκφρασης.
Το «Στ’ Ουρανού Το Βλέμμα» είναι ένα έργο τέχνης που αγγίζει την καρδιά και προκαλεί τον λογισμό. Ένα κάλεσμα να σταθούμε απέναντι στις αλήθειες μας, να αγκαλιάσουμε τις πληγές μας και να βρούμε το θάρρος να κοιτάξουμε ψηλά, εκεί όπου ο ουρανός κρύβει όλες τις απαντήσεις.
Απολαύστε το «Στ’ Ουρανού Το Βλέμμα» στο youtube μέσα από το Ellinorama.de
Στίχοι: Αρετή Ζωή Θώμου
Μουσική, Ερμηνεία: Βαγγέλης Ρεπούσης
Στίχοι:
Στου μυαλού μου τις υπόγειες στοές
ψάχνω το φεγγάρι που μου χάρισες.
Η σκόνη έχει σκεπάσει τις πληγές
λαθρεπιβάτης στου παραμυθιού το χτες.
Της αλήθειας σου το ψέμα μ’εκλεισε σ’ενα πηγάδι
σκλάβος στ’ουρανου το βλέμμα να φλερτάρω το σκοτάδι.
Έχουν σπάσει τα φτερά μου
η απουσία σου με πνίγει
Τόσα χρόνια στο σκοτάδι
γίναμε κι οι δυό μας ίδιοι.
Με προσπερνούν οι μέρες,σκεφτικές
Έχει θυμώσει η ζωή μου που την ξέχασα
Σε καλημέρες βαφτισμένες στις σιωπές
Σε καληνύχτες που σε ψάχνουν στις σκιές.
Της αλήθειας σου το ψέμα μ’εκλεισε σ’ενα πηγάδι
σκλάβος στ’ουρανου το βλέμμα να φλερτάρω το σκοτάδι.
Έχουν σπάσει τα φτερά μου
η απουσία σου με πνίγει
Τόσα χρόνια στο σκοτάδι
γίναμε κι οι δυό μας ίδιοι.
